دنیای رنگارنگ میگوها: راهنمای نگهداری از میگوهای آب شیرین در آکواریوم

میگو ردفایر

میگوهای آب شیرین به دلیل اندازه کوچک، رفتار جالب و رنگ های متنوع، به طور فزاینده ای در بین علاقه مندان به آکواریوم محبوب شده اند. این بی مهرگان جذاب نه تنها به تمیز نگه داشتن تانک کمک می کنند، بلکه تماشای فعالیت های آنها نیز بسیار سرگرم کننده است. اگر به فکر اضافه کردن میگو به آکواریوم خود هستید، این راهنمای جامع به شما در انتخاب نوع مناسب و نحوه مراقبت صحیح از آنها کمک می کند.

چرا میگوها را در آکواریوم نگهداری کنیم؟

• تمیز کننده های عالی: بسیاری از گونه های میگو از جلبک ها، مواد زائد و غذای نخورده تغذیه می کنند و به حفظ پاکیزگی تانک کمک می کنند.
• رفتار جالب: تماشای میگوها در حال جستجو برای غذا، پوست اندازی و تعامل با یکدیگر بسیار جذاب است.
• رنگ های متنوع: میگوها در طیف گسترده ای از رنگ ها از جمله قرمز، آبی، زرد، سبز و نارنجی وجود دارند که می توانند جلوه ای زیبا به آکواریوم شما ببخشند.
• صلح آمیز: بیشتر میگوهای آب شیرین بسیار صلح آمیز هستند و معمولاً با ماهی های کوچک و صلح جو به خوبی کنار می آیند.

آکواریوم کوچک میگو: راهنمای خرید و نگهداری

انواع رایج میگوهای آکواریومی برای مبتدیان:

1. میگو گیلاسی (Cherry Shrimp – Neocaridina davidi): یکی از محبوب ترین و مقاوم ترین گونه های میگو برای مبتدیان. آنها به راحتی تکثیر می شوند و در رنگ های مختلف قرمز دیده می شوند. نگهداری از آنها نسبتاً آسان است و به شرایط آب سختگیرانه ای نیاز ندارند.

2. میگو آمانو (Amano Shrimp – Caridina multidentata):

3. به نام آکواریوم دار مشهور تاکاشی آمانو نامگذاری شده است. این میگوها جلبک خواران بسیار موثری هستند و برای تانک های گیاهی بسیار مناسب هستند. اندازه آنها کمی بزرگتر از میگوهای گیلاسی است و تکثیر آنها در آکواریوم های آب شیرین دشوار است.

4. میگو شبح (Ghost Shrimp – Palaemonetes sp.): میگوهای شفافی هستند که اغلب به عنوان غذای زنده برای ماهی های بزرگتر فروخته می شوند، اما می توانند به عنوان یک افزودنی جالب و ارزان قیمت به تانک نیز نگهداری شوند. آنها نیز جلبک خوار هستند اما ممکن است گاهی اوقات کمی مهاجم باشند.

5. میگو رویایی آبی (Blue Dream Shrimp – Neocaridina davidi): این میگوها نوعی از میگوهای گیلاسی هستند که به دلیل رنگ آبی عمیق و جذابشان محبوب شده اند. نگهداری آنها مشابه میگوهای گیلاسی است.

6. میگو یلو ساکورا (Yellow Sakura Shrimp – Neocaridina davidi): این میگوها نیز از خانواده میگوهای گیلاسی هستند و رنگ زرد روشن و زیبایی دارند.

راهنمای نگهداری از میگوهای آکواریومی:

• اندازه تانک: برای یک گروه کوچک از میگوها (حدود 10-15 عدد)، یک تانک حداقل 10 گالنی (حدود 38 لیتر) توصیه می شود. تانک های بزرگتر پایداری بیشتری دارند و فضای بیشتری برای زندگی و تکثیر میگوها فراهم می کنند.
• پارامترهای آب:
  • دما: بیشتر میگوهای آب شیرین دمای بین 18-26 درجه سانتیگراد را ترجیح می دهند.
  • pH: محدوده pH بین 6.5 تا 7.5 برای اکثر گونه ها مناسب است.
  • سختی آب (GH): سختی آب متوسط تا نسبتاً بالا (4-8 dGH برای Neocaridina و 4-6 dGH برای Caridina) برای سلامت پوست اندازی میگوها مهم است.
  • سختی کربنات (KH): محدوده KH بین 3 تا 15 dKH برای Neocaridina و 0 تا 2 dKH برای Caridina توصیه می شود.
  • TDS (کل مواد جامد محلول): برای Neocaridina بین 200-300 ppm و برای Caridina بین 100-200 ppm مناسب است.
  • سطح آمونیاک و نیتریت: سطح آمونیاک و نیتریت باید همیشه صفر باشد. نیترات باید زیر 20 ppm نگه داشته شود.
• فیلتراسیون: از یک فیلتر ملایم استفاده کنید که مکش زیادی نداشته باشد تا از کشیده شدن بچه میگوها به داخل فیلتر جلوگیری شود. فیلترهای اسفنجی برای تانک های میگو بسیار مناسب هستند.
• بستر و دکوراسیون: از بستری استفاده کنید که برای میگوها بی ضرر باشد. وجود گیاهان زنده و مخفیگاه هایی مانند چوب آبنوس، سنگ ها و غارها برای میگوها ضروری است تا احساس امنیت کنند و فضایی برای پوست اندازی داشته باشند. خزه جاوا یک انتخاب عالی برای تانک های میگو است زیرا پناهگاه خوبی برای بچه میگوها فراهم می کند و منبع غذایی نیز محسوب می شود.
• نورپردازی: نورپردازی متوسط برای میگوها کافی است. نور زیاد می تواند باعث رشد بیش از حد جلبک ها شود.
• تغذیه: میگوها همه چیزخوار هستند و از طیف وسیعی از غذاها تغذیه می کنند. آنها جلبک ها، بیوفیلم ها و مواد زائد آلی را می خورند. می توانید از غذاهای مخصوص میگو، گرانول های ماهی با کیفیت بالا، سبزیجات پخته شده (مانند کدو سبز و اسفناج) و برگ های کتپا برای تغذیه آنها استفاده کنید. از تغذیه بیش از حد خودداری کنید.
• تعویض آب: تعویض منظم و جزئی آب (حدود 10-20 درصد در هفته) برای حفظ کیفیت آب ضروری است. همیشه از نرم کننده آب برای حذف کلر و کلرامین استفاده کنید. از تغییرات ناگهانی در پارامترهای آب خودداری کنید.
• هم تانکی ها: در انتخاب هم تانکی برای میگوها دقت کنید. ماهی های بزرگ یا مهاجم ممکن است میگوها را بخورند. ماهی های کوچک و صلح جو مانند تتراها، راسبوراها و اوتوها معمولاً گزینه های بهتری هستند. حلزون ها نیز معمولاً هم تانکی های خوبی برای میگوها هستند.

زایمان و تکثیر میگوها:

بسیاری از گونه های میگوی آب شیرین مانند میگوهای گیلاسی به راحتی در آکواریوم های آب شیرین تکثیر می شوند. ماده ها تخم ها را زیر شکم خود حمل می کنند تا زمانی که بچه میگوها از تخم بیرون بیایند. وجود گیاهان و مخفیگاه های زیاد به زنده ماندن بچه میگوها کمک می کند.

زایمان و تکثیر میگو آکواریوم آب شیرین

نکات مهم در نگهداری از میگوها:

• میگوها به تغییرات ناگهانی در پارامترهای آب بسیار حساس هستند. هنگام تعویض آب یا معرفی میگوهای جدید به تانک، دقت کنید تا تغییرات به تدریج انجام شود.
• از استفاده از داروهای حاوی مس در آکواریوم میگو خودداری کنید، زیرا مس برای میگوها سمی است.
• کیفیت آب بالا برای سلامت میگوها بسیار مهم است. سطح آمونیاک و نیتریت را همیشه در صفر نگه دارید.
• پوست اندازی یک فرآیند طبیعی برای رشد میگوها است. در این مدت، میگوها آسیب پذیر هستند، بنابراین وجود مخفیگاه ها برای آنها ضروری است.

نتیجه گیری:

نگهداری از میگوهای آکواریومی می تواند یک تجربه لذت بخش و مفید باشد. با فراهم کردن شرایط مناسب زندگی و توجه به نیازهای خاص هر گونه، می توانید از تماشای این موجودات کوچک و فعال در آکواریوم خود لذت ببرید و از مزایای آنها به عنوان تمیز کننده های طبیعی بهره مند شوید.